Umut Çiçeğim,
Bakarsan bağ bakmazasan dağ olurmuş, bilirsin.
Gel, yüreğimizdeki uç vermiş sevda yaralarını sitem hançeriyle dağlamayalım artık.
Gel, vefa tohumlarını yeşertelim içimizde yeniden, Yeter artık yalnız başına ağladığın.
Gel, avuçlarımızı açarak Rahman'a, birlikte biriktirelim gözyaşlarımızı.
Gel, umut ufuklarımızın karanlıklarına salıp hayallerimizi, ye'is tohumları ekmeyelim içimizde.
Gel, gözlerimizi alıp karanlık ufuklardan, altlarından berrak sular akan Sevgili'nin(..v.) yurdunu düşleyelim, hayatın öbür yakasına dair.
Gel, tenimizde ayrılık rüzgarları eserken, Sevgili'ye komşuymuşuz gibi düşleyelim hayatı.
esselamü aleyküm
11:03