İnsan sevdiklerini kaybedince çok üzülüyor ama hayata bakışı daha farklılaşıyor ve olgunlaşıyor.
Hepimiz bu hayat sahnesinde birer oyuncuyuz.
Rollerimizi oynayıp zamanı gelincede sahneden ayrılıyoruz.
Ateş ilk anda düştüğü zaman acı çok yüksek oluyor.
Zaman geçtikçe bu ateş külleniyor, fakat hiç bir şekillde kaybolmuyor.
Sanırım bu nedenle zaman her şeyin ilacı denmiş.
