İşte ürküten harita: IŞİD Irak'ın neresinde?

İşte ürküten harita: IŞİD Irak'ın neresinde? Bertalla'nın düşmesiyle IŞİD'in, Erbil'e ulaşma mesafesi 45 kilometreye düştü.

Alınan bilgiye göre, Musul'un Bertalla nahiyesinin IŞİD'in eline geçtiği belirtildi. Öte yandan Erbil'e 60 kilometre mesafedeki Musul kentinin Mahmur ilçesinde IŞİD tehdidi nedeniyle büyük bir askeri hareketlilik yaşanıyor. IŞİD'in, 20 kilometre uzaklıktaki Güver nahiyesini ele geçirmesi üzerine Kürt yönetimi, Mahmur'a büyük bir askeri sevkiyat yaptı. Binlerce peşmerge, Kürt nüfusun yoğun olduğu Mahmur'a konuşlandırıldı. Peşmergeye silahlanan vatandaşlar da destek verdi.
Bölgedeki güvenlik kaynaklarından alınan bilgiye göre Irak Hava Kuvvetlerine ait iki savaş uçağı, Mahmur’a 20 kilometre uzakta bulunan Güver nahiyesindeki IŞİD noktalarını bombaladı.
Orduya bağlı savaş uçakları, IŞİD'in mezvilerinin bulunduğu Salahaddin iline bağlı El-Meşru bölgesi ile Simeylat köyünü havadan bombaladı. Olayda 39 IŞİD militanı öldü, 10 askeri araç imha edildi.
Kaçış izdihamı
Irak'ta IŞİD'in, Erbil kentine 45 kilometre yaklaşması üzerine paniğe kapılanlar, daha güvenli bölgelere kaçmaya başladı. Kaçış nedeniyle havalimanı, otobüs garajları ve yollarda büyük bir yoğunluk yaşanıyor.


IŞİD'in ilerlediğine yönelik yayılan haberler üzerine tedirgin olan aileler, sığınmacılar ve bölgedeki yabancı ülke vatandaşları, hava yolu firmalarıyla otobüs garajlarına akın etti. Irak Hava Yolları'nın Erbil'deki ofisi önünde yüzlerce insan, uçak bileti almak için sıraya girdi. Erbil Uluslararası Havalimanı'nda da büyük bir yoğunluk yaşanıyor. Uçaklar tam kapasiteyle uçuyor. Bilet bulamayan bazı insanlar, havalimanında bekleyişlerini sürdürüyor. Bazı Iraklılar da araçlarıyla Türkiye'ye yakın kuzey bölgesine doğru kaçıyor.
Iraklılar, muhtemel IŞİD saldırılarına karşı benzin stoğu yapmaya başladı. Araç sahipleri, benzin istasyonları önünde uzun kuyruklar oluşturdu. Daha önce savaşı yaşayan aileler, gıda stoku da yapıyor.
Yaşanan tedirginlik üzerine Irak Kürt Bölgesel Yönetimi (IKBY) yetkilileri, korkulacak bir durum olmadığını belirterek, vatandaşlara sakin olmaları çağrısı yapıyor.
Mobil sığınmacılar
İç çatışmaların başladığı haziran ayının başından beri sürekli yer değiştirmek zorunda kalan Telaferli Türkmen sığınmacılar, Erbil'deki Hazer Kampı'nın kapatılması üzerine daha güvenli bir bölge bulma arayışına girdi. Apar topar araçlarına binen sığınmacıların kimisi Erbil'e gelirken, bazıları Duhok'a hareket etti. Sünni Türkmenler ise çareyi Musul'daki köylerine dönmekte buldu.
Ailesiyle Hamdaniye ilçesindeki köyüne dönen Ali Kerim, "Sünni olmamız dolayısıyla IŞİD'in bize zarar vermemesini ümit ediyoruz. Kamptan ve kaçıştan bıktık. Kendi evimizde ölelim daha iyi" dedi.
IŞİD'in Hamdaniye (Karakuş) nahiyesini ele geçirmesiyle birlikte silahlı grupların, Erbil'e ulaşma mesafesi 45 kilometreye kadar düşmüş oldu. Dün de Erbil'e 70 kilometre uzaklıktaki Güver nahiyesi IŞİD'in eline geçmişti.
IŞİD Musul'da Hristiyanların yaşadığı 2 semti ele geçirdi
IŞİD'in Musul kentinde Hristiyanların yaşadığı 2 semtin kontrolünü ele geçirdiği bildirildi.

Yerel kaynaklardan alınan bilgiye göre, Irak ordusu ve Peşmerge güçlerinin Musul'un 30 kilometre doğusunda Hristiyanların yoğun olarak yaşadığı Karkuş ve Bartulla semtlerinden çekilmesinin ardından IŞİD militanları, bölgenin kontrolü ele geçirdi.
IŞİD militanlarının bu bölgelerde kontrolü sağlamasının ardından Hristiyanlarla diğer dini azınlıkların güvenli bölgelere doğru göç etmeye başladığı belirtildi.
Öte yandan, Sadiyye Nahiyesi Belediye Başkanı Ahmed ez-Zerkuşi, IŞİD militanlarının Diyala kentine bağlı Es-Sadiyye nahiyesinden göç etmek isteyen 20 aileyi engellediklerini söyledi.
Zerkuşi, IŞİD'in yaklaşık 2 ay önce Sadiye'yi ele geçirmesinin ardından halkın yüzde 70'inden fazlasının bölgeyi terk ettiğini ifade etti.
IŞİD'in başını çektiği silahlı grupların Irak'ın Musul, Diyala, Salahaddin, Kerkük illerinde kontrolü ele geçirmesinden bu yana başlayan çatışmalar devam ediyor.

Nasıl birşey bu ne kadar askeri varmışta bu kadar toprakları ele geçirmiş,oraların güçleri yokmuymuş
işidi mi bekliyorlarmış gel burayı ele geçir senin hükmünde olalımmı demişler, oyun gibi bişey bu saçmalık...

Halk çok korkak adminim. Bildiğin gibi değil. canları çokçok tatlı. İşid daha gelmeden , işid geliyor dedikleri anda köyü, kasabayı tası tarağı bırakıp kaçıyorlar. öylebir gözleri korkmuş ki. 500 kişi ile bir milyonluk şehri boşalttılar. sayıları çok değil ama adları yetiyor.

Birkaç kişiyi kesip, birkaç kişiyi kurşuna dizince milletin ödü kopuyor. işid lafını duyan arkasına bile bakmadan kaçıyor.

Müslümanların En Acı YüzyılıXIII. YÜZYIL MOĞOL İSTÎLÂSI
Yazar Ahmet MERAL ahmetmeral@yuzaki.com



“İmparatorlukları şiddet var etti ve batırdı.” Raymond ARON1

İslâm dünyası; ardı ardına gerçekleşen haçlı saldırılarıyla boğuşurken, birden doğudan batıya doğru hızla yayılan Moğol İstîlâlarıyla karşı karşıya kalmıştı. Daha önce tarih sahnesinde önemli bir rolü görülmeyen göçebe Moğol boyları, 1206 yıllarından itibaren Cengiz Han idaresinde güçlü bir birliktelik oluşturdular. Eski dünyanın demirden ırkı Moğollar; kısa bir süre içinde Asya’nın doğusunu, Kuzey Çin’in büyük bir bölümünü hâkimiyet altına alarak müslüman Türklerin hâkimiyeti altındaki Türkistan ve Hârizm bölgesine girdiler. Bu bölgede kendilerini tahkim ettikten sonra İran’a doğru sarkarak büyük-küçük demeden İslâm şehirlerini yerle bir eden amansız bir saldırı başlattılar.


Jean Paul ROUX’un «Türklerin dağlı ve ilkel boyları» olarak tanımladığı putperest Moğollar; inanılması güç bir acımasızlık örneği göstererek geçtikleri her yerde yakma, yıkma ve yok etme dışında hiçbir yöntem uygulamıyorlardı. Tarihin tanıdığı az sayıdaki askerî dehâlardan biri olan Cengiz; ölüm makinesi hâline getirdiği demir miğferli atlı birliklerden oluşan yıldırım ordularıyla, İslâm dünyasını bir baştan bir başa çiğniyor, önüne çıkan bütün mamur şehirleri harabeye çeviriyordu. Cengiz Han’ın başlattığı ve hanedanının devam ettirdiği bu kanlı süreç, öncelikle Moğolistan’dan Azerbaycan ve Güneydoğu Anadolu’ya kadar uzanan İslâm memleketlerinde çok acıklı manzaraların yaşanmasına sebep oldu. Nitekim büyük tarihçi İbn-i Esîr, Moğol vahşetini kitabına şu cümlelerle kaydetmiştir:

“Bu büyük ve dehşet verici olay, muazzam musibet, gün ve gecelerimizi kararttı, hayatımızı perişan etti. Bölgede yaşayan bütün insanları ve özellikle müslümanları kökünden kazıdı. Şayet birisi çıkar da;

«Cenâb-ı Allâh’ın Hazret-i Âdem’i yarattığı günden bugüne kadar bu büyük felâketin benzeri görülmüş ve yaşanmış değildir.» derse, mutlaka doğru söylemiş olur.

Moğol İstîlâsı felâketini yazan tarihler bu olayı bütün dehşetiyle ne kadar anlatıp dursalar, yine de kıyısından, kenarından geçmemişlerdir diyebilirim.

İnsanoğlunun yeryüzünde yaşadığı en büyük musibet ve felâketlerden birisi olarak, Buhtunnasr’ın (Nebukadnezar) İsrailoğulları’na karşı giriştiği katliam ve Kudüs şehrini tahrip etmesi olayı kaydedilir. Bu lânetli heriflerin tahrip ettiği ve müslümanların başına getirdiği felâket ne İsrailoğulları’nın başına gelen felâkete benzer, ne de Kudüs’ün tahrip edilmesine... Harabeye çevrilen her bir şehir Kudüs’ün başına gelen felâketi yaşamıştır. Müslümanlardan öldürülenlerin sayısı İsrailoğulları’ndan öldürülenlerle kıyaslanamaz. Moğolların bir şehirde öldürdükleri müslüman sayısı belki de yeryüzünde yaşayan bütün yahudilerin toplamından çok daha fazla idi.

Cenâb-ı Allah’tan temennimiz, bu dünya ayakta durduğu müddetçe, kıyâmet kopuncaya kadar; Ye’cüc ve Me’cüc olayı hariç, bir daha böyle büyük bir musibet ve dehşet verici bir felâketin insanların başına gelmemesidir.”2

Yine Tarihçi Cüveynî, «Cihangüşâ» adlı eserinde Buhârâ ve Semerkand şehirlerinin başına gelen felâketi anlatırken şöyle söylemektedir:

“Kıyâmete kadar nesiller çoğalsa bile, bu şehirlerin nüfusunun onda birine çıkamaz.”

Cengiz’in tarih sahnesine çıktığı yıllar, İslâm dünyasının siyasî açıdan tam bir dağınıklık içerisinde olduğu yıllardı. Bilindiği gibi Büyük Selçuklular dağılmış, hükmettiği topraklarda mahallî Selçuklu devletleri ve atabeylikler kurulmuştu. Abbâsî Halîfeliği’nin hâkimiyet alanı sadece Irak’la sınırlı kalmıştı. Haçlı saldırılarının bütün hızıyla devam ettiği bu dönemde, İslâm dünyası İsmailî-Bâtınî akımlarla da uğraşmaktaydı. Aynı dönemde, batı Avrupa’nın güçsüz feodal krallarını etkisi altında tutmayı başaran papalık da bütün enerjisini Haçlı Seferleri düzenleyerek mukaddes Kudüs şehrini ele geçirme yolunda harcamaktaydı. Ayrıca Rusya’da da Moğolları dengeleyecek büyüklükte bir devlet mevcut değildi.

Asıl adı Temuçin olan Cengiz Han, dağlı göçebe Moğol birliklerinden disiplinli bir ordu kurduktan sonra Moğolistan’da sadece birkaç bin asker bırakarak 1205 yılında Çin’e saldırdı. Bu askerî harekât Moğol yayılışının ilk adımı olarak tarihe geçti. Temuçin; girdiği bütün şehirleri vahşîce talan ettirdiği gibi, başkent Pekin’i de yakıp yıktı. Korku ve dehşet uyandıran bu seferiyle Kuzey Çin bölgesinin hâkimiyetini ele geçirerek büyük bir itibar elde etti. Bir süre sonra güneye yönelen Moğol orduları bu bölgeyi de ele geçirerek Cengiz Han’ın sultasını Güney Çin’de de tesis etti.

1218-1220 yılları arasında Cengiz’in orduları Orta Asya hâkimiyeti için ilk kez müslüman Türklerle karşı karşıya geldi. Cengiz’in Moğolistan’dan başlayıp Çin’in kuzey ve güney bölgelerini de istîlâ etmesiyle sonuçlanan emperyalist tutumu, komşusu müslüman Hârizmşahları da tedirgin etmişti. İki ülke arasında gerçekleştirilen diplomatik temaslarda, Cengiz Han’ın Hârizmşahlar hükümdarı Muhammed’e kendisini «baba» kabul etmesini telkin ederek üstünlüğünü tescil ettirmeye çalışması da müslüman tarafta siyasî bir gerginlik yaratmıştı. Bunun üzerine Cengiz Han’ın ticarî heyet adı altında ülkesine casuslar gönderdiği şüphesine kapılan Kutbuddin Muhammed Şah, Otrar’daki valisinin verdiği bilgiye dayanarak yüz kişilik Moğol heyetini öldürterek içinden çıkılması zor bir diplomatik krizin oluşmasına zemin hazırladı. Bu durum Cengiz Han’ın eline İslâm ülkelerine karşı çoktandır beslediği emperyalist arzularını gerçekleştirebileceği önemli bir fırsat verdi. Eline iyi bir saldırı gerekçesi geçtiğini düşünen Cengiz Han, saldırıdan kaçınamayacak bir durumda kaldığını şu sözlerle ifade etmiştir:

“Altın dizginlerimin müslümanlar tarafından koparılmasına nasıl müsaade edebilirim?”3 Kendisinin «Moğol Ticaret Heyeti», Hârizmşahların ise «Moğol Casusları» olarak kabul ettiği Moğol heyetinin öldürülmesine böyle yaklaşan Cengiz Han, 1219 tavşan yılında müslüman halka karşı büyük ve acımasız bir sefer başlattı.

Vahşî Moğol birliklerinin çekirge sürüleri gibi Orta Asya müslüman Türk şehir ve kasabalarını istîlâya başlamasının önündeki en büyük engel sayılan Hârizmşah Sultanı Muhammed Tekiş, güçlü ordusuna rağmen Moğollarla açıktan bir meydan savaşını göze alamadı. İlk yıkım haberleri karşısında paniğe kapılarak doğru dürüst bir savunma hattı da oluşturamadı. Bunun üzerine kuvvetlerini bölüp ülkesini şehir şehir savunma pozisyonuna geçmesi Cengiz’in işini daha da kolaylaştırdı. Böylece başta Otrar olmak üzere Hokant, Buhârâ ve Semerkand gibi birçok mamur İslam kenti Moğolların insafına terk edilmiş oldu. Muhammed Tekiş bir daha Moğolların önüne çıkamadı. Önce İran içlerinde Mazenderan’a, ardından da daha güvenli olduğuna inandığı Hazar Denizi’ndeki Abeskun Adası’na kaçtı. Bir müddet sonra o adada öldü.

Onun ölümü üzerine Hârizmşahlar Devleti’nin başına gerçek bir İslâm kahramanı olan Celâleddin Hârizmşah geçti. On yıl boyunca o da Moğolları durdurmaya çalıştıysa da kuvvetlerinin yetersizliği yüzünden buna muvaffak olamadı. Moğollara karşı Kuzey Hindistan hattında başlattığı direnişi azimle sürdürmesine rağmen önce Irak’ın Basra bölgesine, ardından Azerbaycan’a ve nihayet Anadolu’ya kadar geri çekilmek zorunda kaldı. Moğollara büyük zâyiatlar verdirmesine ve birçok mevziî zafere imza atmasına rağmen Celâleddin Hârizmşah, emrindeki askerî gücün sınırlı oluşu yüzünden Moğolları durdurma ve İslâm topraklarından atma idealini gerçekleştirememiş ve hayatını Doğu Anadolu’da acı bir sûikast sonucu kaybetmiştir.

Celâleddin Hârizmşah, Cengiz’in bile hayran olacağı kadar gözü pek, cesur ve mâhir bir askerdi. Moğollarla giriştiği bir savaşta sıkıştırıldığı bir uçurumdan ırmağa atlayarak kurtulmayı başarmıştı. Bu duruma hayranlıkla şahit olan Cengiz Han;

Image
“Ona hiçbir şey yapamazsınız. Böyle soğukkanlı ve cesur bir adam, bütün sıkıştırma denemelerinize karşı koyacaktır. Böyle bir oğula sahip her baba gurur duyabilir. Ve her oğul da böyle bir babanın soyundan geldiği için gurur duyabilir.” demekten kendini alamamıştır.4

Yine Ermenistan bölgesinde süren bir savaşta Ermeni kralına haber gönderip;

“Boşuna askerler kırılmasın; ikimiz dövüşelim, kazanan galip sayılsın!” diyecek kadar kendine güvenen bir cengâverdi. Ne yazık ki, Hârizmşah Sultanlığı bu başa göre çelimsiz bir vücut taşıyordu.

1221-1222 yıllarında Cengiz’in seçme komutanları Cebe ve Subutay komutasında gerçekleştirilen saldırıların ardından Horasan üzerinden Irâk-ı Acem ve Azerbaycan’a girmeyi başaran Moğol birlikleri geride yanmış yıkılmış şehir ve kasabalar, viraneye dönmüş ev ve ocaklar, onlarca yıl geçse de izi silinemeyecek vahşî manzaralar bırakmıştı.

Moğol İmparatorluğu’nun genişlemesi Cengiz Han’ın 1227’de ölümünden sonra da devam etti. Ancak dünyayı titreten bu Moğol İmparatoru tarihe ceberutluğun ve ayak bastığı yerleri ateş topuna çeviren acımasız bir saldırganlığın sembolü olarak geçti.

Onun ölümünden sonra başa geçen Ögedey döneminde Moğollar; hem Çin içerisinde güçlerini pekiştiren seferler yaptılar, hem de güçlü ordularıyla, prenslerden Batu kumandasında önemli bir direnişle karşılaşmadan Doğu ve Orta Avrupa’yı işgal ettiler. Nitekim tek bir merkezden idare edilemeyecek büyüklükteki bu muazzam devlet, Cengiz’den kısa süre sonra oğulları arasında dört hâkimiyet sahasına bölündü.

__________________

1 Rene CAGNAT ve Michel JEAN; «İmparatorlukların Beşiği», s: 7, Alan Yayıncılık.
2 İbnü’l-Esîr; «El-Kamil Fi’t-Tarih»; c. 12, s. 316.
3 Ahmet TEMİR, «Cengiz Han», s. 95, Kültür Bakanlığı Yayınları.
4 Jacop ABBOTT; «Bozkırın Efendisi Cengiz Han», s. 172, Parşömen Yayıncılık.
- See more at: Yüzakı Aylık Edebiyat - Şiir Dergisi - Müslümanların En Acı YüzyılıXIII. YÜZYIL MOĞOL İSTÎLÂSI

“Bu büyük ve dehşet verici olay, muazzam musibet, gün ve gecelerimizi kararttı, hayatımızı perişan etti. Bölgede yaşayan bütün insanları ve özellikle müslümanları kökünden kazıdı. Şayet birisi çıkar da;

«Cenâb-ı Allâh’ın Hazret-i Âdem’i yarattığı günden bugüne kadar bu büyük felâketin benzeri görülmüş ve yaşanmış değildir.» derse, mutlaka doğru söylemiş olur.

Genişletmek için tıkla ...

Her istilanın farklı bir türü var. Bazen istila ederek bazen de insanları birbirine düşürerek. Şu an , işid denen lanetli örgüt ise yahudi ve amerikan önderliğinde büyük bir mezhep savaşı çıkarıp bunun üzerinden çıkarlarını ilerletmek istiyorlar. Tarihte bir çok örnek var. Emeğinize sağlık üstad. güzel konu ama sayfalara sığmayacak kadar da uzun konu. elinize sağlık.