MustafaCİLASUN
Özel Üye
Ne vakit
aldanacak olursan
Keşkelerin kapısına sığınıp
yanıp, hıçkırsan
Nefesin
ülfetini unutup,
ah u zar ile
durmadan çırpınsan
Akılsız ve
izansızlıkla suçlayıp,
sokak sokak dert ortağı arasan
Teselli bulmak
adına rastgele heveslerine dalıp
dağlansan ve ayılsan
Sonra
bir düş sanıp,
çarelere başvursan
Her yadınla
ibretle yol almaya alışsan
Sınırlı sorumluluk için başlasan
İnsan,
kimi zaman aldatır
Bir şey sanır,
nefsin telakkilerine bulaşır
Heyecan
adına sırnasır,garip
birşekilde çıkış için hesaplaşır
Hak
ve hakikat o an
halinden hayli uzaktır
Yalnız
ve suskun zamanalarda
bir yol bulmak için çırpınır
Nasılsa
o an başaracağına inanır,
lakin lekeleri anbean hayıflatır
Ne vakit
ah etse,ukteleri
sinesinden ayıklanır
Gün kararır,
nefes azalır,
gözler kapanır
Hangi
düşü görse
bir çare adına bakınır
İnsan
ruhun ve kalbin
umudunda farktır
Akıl ve
izan bakımından
sırra ducar olan muhataptır
İnşirah
kalbin tacı,
ruhun esin duasıdır,
sürurla gelen ardır
Maksadı
olmayan bir nefes için
ne acı bir figandır,
ah u gamdır
Mürvet
ve fazilet
sevdanın cenk
mihrakından yakarıştır
Kul olmak
niyet ve hidayetin
emek harcıdır
Aşk,
ruhun gıdası,
kalbin ilacıdır
Mustafa CİLASUN
